شعرطنز " به مناسبت توریستی شدن حسنوا "

گوش توریستی گرتو شءَ ری حسنوا

خوش به حا لی ، مرد مو نی با صفا

هینده دیدن هررو ا زنزدیک ودیر

از جَون ُ ، وِ چّه و هم مرد ی پیر

بعضی شون ایرونی ، بعضی خارِجی

اِسما شون هو جکُ بلیان و تِه جی

اَهلی رو سیند و هُلند و چین وآج

عاشقی کا لجوش وکاچی یوکُماج

هَرکی خُودیم سُرخُ چِش آبی گَرو

عینکی دود یش بِتی ، گردش گرو

بعضی شون می زرد، خو قدی کوتا

ری به بی yesگُ واجینده یعنی ها

بعضی شُن چِش زاغ بعضی کورو لوچ

هَز کریندَ گُ بینین شاخ جنگی قوچ

 شیندَ گردش دیری بِرباء ، یا تُو ش

دس کریندَ رو او لوکی ما رو موش

خیره بیندَه نصفه رو بر دیزی کو

بعضی شُن آلمُن شونو اوشوم خ ُدو

دَس کشیندَ عیسه دیم گُردِ چولَ

ما چ کریندَ هی پکُ پُو زی تولَ

سینه اُ فتو ، هی و ا پا جیندَ گِز ر

یا دنیندَ خیزی هرچی توره نِر

خیلی شون خندیند وُ نشتِن سَهَ

یا دپا لنیندَ پُورش ، ا ز گا مَهَ

چا ر پا شیندَه رو قنا تُ روگُمی

خیلی پیل تیندَه بَرا آش شلغُمی

سر وداریندَه ، رو دو لو چه رو چا

هی خوسیندَعکس از گُندوش وگا

فیم گی رینده از دِزار وگمبه ا ی !

هی واپرسیندَ یو نا چرسون به ای؟

شی تاصح کیفاش کیِریند َماسا ها

از سِری تِش دِوِزیندَ رو هوا

صحّ ، پیاده شیندَه تا معدن نمک

هی واجیندَ فَرقَا یگ اشتر خوکَک

اُ وگا ربرده ، بریندَ ه سی غا تی

نَواجی خودشون یُناش کی پشواتی

مو نتا ها یُن حرفا محضی خنده با....

هرکومیش ازطرزی فگری بنده با....

* * * * * * * * * * * * * * 

چن رویی باء بحث سر گردشگری

بی کیه چی کءنه ها کخگل کری

فرصتی خوبی داروخُش راس بو وَ

اقتصادی شَءَر کم کم ری کو وَ

ری کو وَ با زاری کا ر وکا سبی

 اززنُن هرکومیتون رو فِگ دِ بی

بی صنایع د سی یا تون رو کِری

اُیی ازجوکیشته تُن پَش جوکِری

بی گیری هر دَسی گُ دار بو هَنر

تا نَشو زحمَتاء شون بی خود هَدر

بی حمایت شون کری هرجور یو

هرشیرین وتحلی یو هر شور یو

اون گُ خورجین دَرزوَگُل مَنگولی

اون خواحیاش کرتی یوبافتی زولی

پَخ نوَ اونی گُ صا بین ، خو حنا

یا اونی خ ُبوش توَ بارگوشته ها

اون گُ از چوسا زوَ اَسبا بی شیک

از عروسک گیته تا چرخ وبی نیک

اون گُ وشدشتَ گُل ماچی چِشَک

یاهمون خودشتوشه جَمخو تُشک

سفره باف و پَرده دوزُ حوله بُف

اون خوکی شارتی دوتا ازقالی جُف

او نی خو کیّه شُش موزِ کرتی یو

رو وِراء لنگو تا گرد شگر بی یو

اون جَونی گُ زنون گرتی صفیر

تا بارو گردشگرا سمتی کی ویر

آسیا بی اُشتر و  گا چا داریم

حتی یگ مَء مون سرا ویا داریم

 گوشتا ری فرهنگی موندَ ازقدیم

نَء کری خُوتون راء وُند از قدیم

بی بسا زی ، هَش تی یا وُدا لو نا

کارنی نودون ،تا بی یو اون وارونا

ا زیا پا حضرت گی تهَ تا ماسه ها

هُو تمو مش دید نی ها حسنوا       5|10|1396